26 Kasım 2011 Cumartesi

Ülviyyəmə

Otağım xatirələrini qucaqlayır. Dörd divarım   şəkillərinlə bəzənib. Heç nəfəslik də lazım deyil. Mən ki səninlə nəfəs alıram.
Bilirsən, insanın dünya olduğunu səni tanıyandan sonra anladım. Sənin ki gözlərinin işığından göz yaşlarımın  buxarlandı, sənin sevgin ki, məni ətrafında dövrə vurmağa məcbur elədi, sənin yoxluğun ki, məni qaranlığa qərq elədi, dondurdu - yer kürəsi olduğuma inandım, gülüm.

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | GreenGeeks Review