Qapı

    Sükutla böyük dünyanı çərçivə ayırırdı. Bir tərəfdə sən və səndən qalanlar, digər tərəfdə sənsizlik və unutqanlıq məni özünə cəlb eləməyə çalışırdı. Sol tərəfdə körpə ümid, səmimi kədər və hıçqırtı, sağ tərəfdə isə saxta sevincin elçisi saxta gülüşlərin səsi gəlirdi. Nədənsə sol tərəfin səsləri mənə sükut qədər həzin, sağ tərəfon səsləri isə gurultu qədər narahat və qorxulu hisslər bəxş edirdi. Heyf ki sol tərəfə gedə bilməzdim, çünki...

Read more »

“Mən”+”Mən”= ”Biz” (Səyyarə Nəbi ilə)

Şahlar Ruhi: Sən... Sənə sən deməyə də dilim gəlmir. Məndə o qədər sən var ki, sən o “sən”-lərdən o qədər yüksəkdəsən ki, bu üç hərfli biçarə söz məndəki səni daşıya bilmir. Səni ancaq “ mən” daşıya bilir.

Sənsiz hər şey fərqlidir. Əqrəblərin hərəsi bir qılınc kimi ömrümü gödəldir. Səma üzünü məndən çevirir, buludlar damla damla  üzümə tüpürür, külək  üzümü şillələyir....

Səyyarə Nəbi: Sən xəyallarımın sahibi,  Gözlərimin yaşı , ürəyimin oğrusu.  Heç bilisənmi məni necə dəyişdin? Bütün fikirlərim, arzularım, yuxularım, hərşeyim sənlə bağlıdır. Mən sənə bağlıyam...

Düşünmədən, anlamadan,  bilmədən, düşdüm eşqinə, qapıldım sevginə, vuruldum sənə... Amma yaralandım... Sevginin oxu yaraladı məni. Bax, bəyəndin mi etdiyini?

Read more »

Əgər dünya olsaydım

Əgər mən dünya olsaydım, ümidlərimin hərəsi bir Pompey şəhəri olardı. Dünyamın bütün sakinləri onların nə vaxtsa olduğunu, sonra  həyatın alovundan yandığını bilərdilər.

Əgər mən dünya olsaydım, bütün dünya okeandan ibarət olardı... Dünyamın bütün sakinləri kədərimin içində üzməyi mənimsəyərdilər.

Mən dünya olsaydım sən də ilahə olardın, üzümə gülərdin, məni yenidən yaradardın. Sonra da günəşimə çevrilib məni ətrafında  dövrə vurmağa məhkum edərdin. Mənsə o biri  planetləri vecimə almadan  başına dolanardım.

Read more »

Bilirsən?

Sənə heç vaxt məktub yazmamışam, çünki heç vaxt məndən uzaqda olmamısan. Səni görmək mənim üçün gözümü yummaq kimi asan olub.  Hər gözümü qırpanda gözümün qarşısına gəlməyindəndir ki, o gülən gözlərin hələ də yadımdadır.  Adımı çağırmağın qulağımdan getməyib ki, sən gedəndən intihar edə bilmirəm. Sənin ətrin burnumdan getməyib ki, hər gecə yastığımı qucaqlayıb yatıram.

            Neçə vaxtdır ki gözlərim yol çəkir. O yol ümidlərimi cənnətə, üsyanımı cəhənnəmə vasil edir. Gözlərimdən düşən hər damla torpaqda bir ümid  çiçəyinin toxumunu bəsləyir, etdiyim hər dua məni cənnətə, barmaqlarımın arasındakı ülgücsə cəhənnəmə yaxınlaşdırır. Sən mələksən ki, xəyalın məni cəhənnəmə buraxmamaq üçün xatirələrimi cırmaqlayır. Xatirələrim xəyalının cırmaqlarından həzz dolu nərələr çəkir. Bu ehtirasdan mən və içimdə sən doğulur. Onlar da hər uşaq kimi kədərimi yorğun bir məmnuniyyətə çevirir.

Read more »

Ülviyyəmə

Otağım xatirələrini qucaqlayır. Dörd divarım   şəkillərinlə bəzənib. Heç nəfəslik də lazım deyil. Mən ki səninlə nəfəs alıram.

Bilirsən, insanın dünya olduğunu səni tanıyandan sonra anladım. Sənin ki gözlərinin işığından göz yaşlarımın  buxarlandı, sənin sevgin ki, məni ətrafında dövrə vurmağa məcbur elədi, sənin yoxluğun ki, məni qaranlığa qərq elədi, dondurdu - yer kürəsi olduğuma inandım, gülüm.

Read more »

Aqşin Evrən: +18

(Qəti qadağandır)

Ester öz ailəsinə, xüsusilə də doğma atasına çox bağlı idi. Evdə, demək olar ki, atasının yanından bir an belə aralanmırdı; gah onunla şahmat oynayır, gah əsgərlik xatirələrini xəbər alır, gah da əksər günlərdə olduğu kimi divanın küncünə qısılıb onunla maraqlı filmlər seyr edirdi. Ancaq həmin filmləri digərlərindən fərqləndirən mühüm bir əlamət var idi; hər birində ekranın yuxarıdan sağ küncünə "18+" yazılmışdı. Ester bu işarənin nə məna kəsb etdiyini atasından dəfələrlə soruşmuş, sualı cavabsız qalmışdı. Onun baxdığı filmlər içərisində ən çox bəyəndiyi "18 il" adlı mistik triller də elə bu tip filmlərdən idi. Bu film böyük bir nəslin lənətlənməsindən bəhs edirdi; müəmmalı səbəblərdən dolayı həmin bu nəslin oğlan nümayəndələri 18 yaşlarına çatan kimi öz atalarını diri-diri yeyib öldürürdülər. Filmin sonunda bir oğlan 18 yaşına bir gün qalmış intihar edib nəsili bu lənətdən qurtarır, lakin sonuncu nümayəndə olduğundan nəslin kökü kəsilir və heç kim bu lənətin sirrini aşkarlaya bilmir. Belə bir şeyin bənzəri Esterin həyatında, atası və babası ilə yay düşərgəsində olarkən də baş vermişdi. Elə orada meşənin içində Esterin atası, öz doğma atasını onun gözləri qarşısında dişləyib öldürmüşdü. O, düşüncəsində dərin yara açan bu dəhşətli hadisənin şəxsən şahidi olmuşdu. Ester bunun təsadüfən baş vermədiyinin və ailəsinin də həmin lənətə düçar olduğunun qənaətinə gəlmişdi.

Read more »

Karikaturalar

 Ağır çəkili olmağın üstünlüyü

Read more »